ଅନୁଚ୍ଛେଦ ଅନୁଯାୟୀ ପ୍ରଶ୍ନ ଗୁଡିକର ଉତ୍ତର ଦିଅ।

ପ୍ରେମ ମାନବ ଜୀବନର ସାର ବସ୍ତୁ - ପ୍ରେମ ହିଁ ମାନବ ଜୀବନର ଲକ୍ଷ୍ୟ, ଅଥବା ପ୍ରକୃତ ଜୀବନ। ଯେଉଁଠାରେ ପ୍ରେମ, ସେହିଠାରେ ଜ୍ଞାନ ଓ ପବିତ୍ରତା, ସେହିଠାରେ ବାଧତା ଓ କର୍ତ୍ତବ୍ୟନିଷ୍ଠା। ପ୍ରେମ ମାନବ ହୃଦୟକୁ ଭେଦାଭେଦଶୂନ୍ଯ କରେ, ସ୍ବାର୍ଥ ବିବର୍ଜିତ କରେ, ଆତ୍ମବିସ୍ତୃତ କରେ। ପ୍ରେମରେ ଛୋଟ ବଡ଼ ନାହିଁ, 'ମୁଁ' 'ତୁ' ନାହିଁ। ପ୍ରେମର ମହିମା କୀର୍ତ୍ତନ କରିବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ନୁହେଁ ଏବଂ ତାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଭଳି ଲୋକର କାର୍ଯ୍ୟ ନୁହେଁ। ଆମ୍ଭେମାନେ ଏତିକି ମାତ୍ର କହୁଅଛୁ ଯେ, ପ୍ରେମ ବିନା ପ୍ରକୃତ ମନୁଷ୍ୟତ୍ବ ଅସମ୍ଭବ - ପ୍ରେମଶୂନ୍ୟ ହୃଦୟ ପ୍ରେତପିଶାଚର ଲୀଳାଭୂମି। ଯାହା ଇନ୍ଦ୍ରିୟା ସକ୍ତିଜନିତ ବା ସୁଖଲାଳସା ପ୍ରସୂତ, ତାହା ପ୍ରେମ ନାମର ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ – ତାହା ଅସ୍ଥାୟୀ, ସୁଖର ଆଶା ଶେଷ ହେଲେ ତାହାର ଅସ୍ଥିତୃ ପ୍ରାୟ ବିଲୁପ୍ତ ହୁଏ – ସେ କେବଳ ସୁଖର ସ୍ଥାନ ଖୋଜି ବୁଲେ। ଯେଉଁ ପ୍ରେମ ମନୁଷ୍ୟ ହୃଦୟରେ ଦେବଭାବ ବିକଶିତ କରେ, ତାହାକୁ ଅନନ୍ତ ଲକ୍ଷ୍ୟ ପଥରେ ଅଗ୍ରସର କରାଏ, ତାହାହିଁ ପ୍ରକୃତ ପ୍ରେମ।